η ταυτότητά μας

η ταυτότητά μας

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Αν υποθέσουμε…


Αν υποθέσουμε ότι σε κάποια πόλη της χώρας βρίσκεται ένας εκδότης μέσου ενημέρωσης που παριστάνει το δημοσιογράφο και επί συναπτά έτη λειτουργεί εκβιάζοντας το πολιτικό σύστημα με πρακτικές που ιδιαιτέρως σε προεκλογικές περιόδους είναι εμετικές και καταδικαστέες και «επιβιώνει» έτσι για πάρα πολύ καιρό παρά το ότι όλοι γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας του μπορεί κανείς να ισχυριστεί κανείς  ότι ευθύνεται μόνο αυτός;;;;;

Αν υποθέσουμε ότι ο εν λόγω ψευτοδημοσιογράφος  χτυπούσε την πόρτα σε πολιτικά γραφεία και ζητούσε χρήματα για δήθεν πρόβλημα υγείας συγγενικού του προσώπου και απομύζησε τεράστια οικονομικά ποσά με το προκάλυμμα του προβλήματος υγείας θα έφταιγε μόνο αυτός;;;;

Αν υποθέσουμε ότι ο εν λόγω «κύριος» μερικές φορές δεν ζητούσε χρήματα για διαφήμιση αλλά δανεικά τα οποία ήταν και αγύριστα θα ευθύνονταν μόνο εκείνος;;;;

Αν υποθέσουμε ότι έβρισκε διάφορες δικαιολογίες για να αρπάξει χρήματα από πολιτικούς καλώντας τους ακόμα και στο γάμο του (παίρνοντας υψηλότατο χρηματικό «γαμήλιο» δώρο) προκειμένου να χρησιμοποιήσει το λειτούργημά του για να τους λιβανίσει θα ευθυνόταν μόνο εκείνος;;;;….

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος κατά συρροήν και κατ’εξακολούθηση κοροϊδεύει, λοιδορεί, χρησιμοποιεί τη δημόσια συχνότητα και το μέσο του για να εκβιάσει, να αρπάξει, και να τσεπώσει φράγκα σε ποιόν κατά κύριο λόγο πέφτουν οι μεγαλύτερες ευθύνες;;;;;


Σε όποιους άνοιγαν τα πολιτικά τους γραφεία και συνδιαλέγονταν με τους απατεώνες

Σε όποιους δεν ανακάλυψαν ότι τα φαινόμενα αυτά προέκυψαν από παρθενογένεση και δεν πέφτουν σήμερα από τα σύννεφα ανακαλύπτοντας τη διαφθορά….

Σε όποια πολιτικά πρόσωπα δέχονταν να τους καθορίζουν την πολιτικής τους και ανέχονταν ακόμα και προσωπικά τηλέφωνα από τους εκβιαστές – δημοσιογράφους, οι οποίοι τους καθόριζαν και ποιους πρέπει να έχουν συνεργάτες….

Σε όποιους τους τάιζαν με κρατική διαφήμιση ή   έκαναν τα στραβά μάτια στη σαπίλα και στην ανήθικη πρακτική τους….

Αν υποθέσουμε ότι και ο γράφων ήταν σε θέση ευθύνης και λειτουργούσε με ανοχή σε τέτοιους ανθρώπους τους οποίους μάλιστα στήριξε οικονομικά τότε και αυτός πρέπει να το βουλώσει…

Οι ευθύνες όλων θα ήταν μεγάλες -αν υποθέσουμε- ότι γινόντουσαν τέτοια πράγματα και δεν τα καταγγείλαμε….
Θα λειτουργούσαμε σαν ένα ορεινό χωριό  που θάβει στην κλειστή του κοινωνία όλα τα ένοχα μυστικά….

Την κακοποίηση του παιδιού της διπλανής πόρτας… την ενδοοικογενειακή-ακόμα και σεξουαλική- βία και κάθε τι που θα μπορούσε να διαταράξει την όμορφη κοινωνική του εικόνα….

Αν όλα αυτά συνέβαιναν στη Χαλκίδα…. 

Θα ήμασταν όλοι για φτύσιμο!!!!!!!